Ανδριάντας Παναγιώτη Τουμάζου
Ο ανδριάντας του αγωνιστή στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1955-1959, Παναγιώτη Τουμάζου βρίσκεται στην περιοχή Σαράντα-Μίλι στον δρόμο Κακοπετριάς-Τροόδους, πλησίον του τόπου θυσίας του και είναι κατασκευασμένος εξ ολοκλήρου από μπρούντζο. Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου τελέστηκαν από τον πρώην Υπουργό Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, Γεώργιο Πετρίδη στις 23 Ιουνίου του 1993.
Ο Παναγιώτης Τουμάζος θυσιάστηκε κατά τη διάρκεια του Εθνικοαπελευθερωτικού Αγώνα του 1955-1959 εναντίον της αγγλικής αποικιοκρατίας. Το πάθος του για απελευθέρωση, τον οδήγησε στη δραστηριοποίησή του και σε ομάδες κρούσεως, αλλά και σε ενέδρες. Το χειμώνα του 1955, ο Παναγιώτης Τουμάζου διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιτυχή έκβαση μιας επιχείρησης ανατίναξης οχήματος του αγγλικού στρατού. Έτσι το Δεκέμβρη του ’55 ο Παναγιώτης Τουμάζου με τη βοήθεια συναγωνιστών του, πραγματοποίησε βομβιστική επίθεση εναντίον στρατιωτικού οχήματος. Μετά από εντολή της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών -Ε.Ο.Κ.Α- λαμβάνει μέρος σε επίθεση Τούρκου κατασκόπου. Η επόμενη κίνησή του ήταν η εισχώρησή του σε μια αντάρτικη ομάδα, του τομέα Σολέας, η οποία έφερε το ψευδώνυμο «Ονήσιλος». Ο Παναγιώτης Τουμάζος απεβίωσε αφού δέχθηκε πυροβολισμό στο κεφάλι, ενώ προσπάθησε ανεπιτυχώς να ενεργοποιήσει νάρκη για να ανακόψει την πορεία αγγλικών στρατιωτικών οχημάτων, και εν συνεχεία ανασηκώθηκε για να επιτεθεί με χειροβομβίδα.
Τοποθεσία
Μνημεία
Πέτρα του Ανδρογύνου
Στην είσοδο της Παλιάς Κακοπετριάς, πλησίον του ανηφορικού δρόμου που καταλήγει στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως, ορθώνεται μια μεγάλων διαστάσεων πέτρα, γνωστή ως «Πέτρα του Ανδρογύνου». Σύμφωνα με την παράδοση, κάθε νιόπαντρο ζευγάρι έπρεπε να περπατή
Πέτρινο γεφύρι
Το πέτρινο γεφύρι που βρίσκεται στο χωριό Φλάσου συνδέεται με μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Η παράδοση έλεγε πως αν τύχει ποτέ και περάσουν το γεφύρι γαμπρός και νύφη μαζί καβάλα πάνω σε γαϊδούρι από τη Φλάσου στον Άγιο Επιφάνιο ή αντίστροφα, τότε το
Υδροηλεκτρικός σταθμός
Ο υδροηλεκτρικός σταθμός της Κακοπετριάς λειτούργησε για πρώτη φορά το 1926 από τον Χριστόφορο Βασιλείου και είχε ως πηγή ενέργειας το νερό. Οφείλει τη δημιουργία του στο όραμα και την πρωτοβουλία του Κακοπετρίτη Χρίστου Βασιλείου. Σταδιακά, η χρησιμοπ