Στον προαύλιο χώρο του ξυλόστεγου παρεκκλησίου του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, το οποίο είναι βαμμένο σε μεταβυζαντινό στυλ των αρχών του 16ου αιώνα, ο επισκέπτης θα αντικρίσει ένα σύμπλεγμα από τρεις αρχαίες ελιές, γνωστές και ως οι «Τρεις Αδελφές».

Στην πραγματικότητα οι «Τρεις Αδελφές» είναι μία ελιά που ενώ αποτελείται από ένα κορμό, λόγω των κουφάλων της, φαίνονται τρεις ελιές η μία πλάι στην άλλη.

Σύμφωνα με κάποιους ντόπιους, η συγκεκριμένη ελιά χαρακτηρίζεται και ως «Αποστολική Ελιά». Οι αποστολικές ελιές ξεχώριζαν από τον καρπό τους, είχαν διαφορετική μορφή καθώς ήταν στενόμακρες και δεν ήταν ούτε άγριες ούτε και ήμερες. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο να ωριμάσουν και να ετοιμαστούν για φαγητό.

Η ύπαρξη της άγριας ελιάς προηγείται της παρουσίας του ανθρώπου στο νησί. Στα τέλη του 18ου αιώνα ο Αρχιεπίσκοπος Κυπριανός στο έργο του «Ιστορία χρονολογική της Κύπρου» αναφέρει: «Οι ελαιώνες αποδίδουσι αρκετήν ποσότητα ελαίου, ώστε όταν ευτυχήσουν κυβερνάται ο τόπος ως τρεις χρόνους και ενίοτε δίδεται και έξω από τον τόπον».