Οι θειούχες πηγές του Καλοπαναγιώτη βρίσκονται κοντά στις όχθες του Σέτραχου ποταμού, δίπλα στο ενετικό γεφύρι.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων νερών του ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Μάλιστα, στη θέση που είναι σήμερα η μονή του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή, λειτουργούσε υδροθεραπευτήριο αφιερωμένο στο θεό Ασκληπιό (Ασκληπιείο). Οι ασθενείς ελούοντο «επί τόπου», δηλ. στα σημεία της κοίτης του ποταμού από όπου ανέβλυζαν τα νερά και αναπαυόντουσαν στους χώρους του Ασκληπιείου. Μετά την διακήρυξη περί ανεξιθρησκείας και την κίνηση του μοναχισμού, στον ίδιο χώρο κτίστηκε η μονή του Αγίου Ηρακλειδίου και το Ασκληπιείο μετατράπηκε σε Χριστιανικό Υδροθεραπευτήριο.

Η υδροθεραπευτική δραστηριότητα διακόπηκε κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας, ξανάρχισε, όμως, πρώτα στα κελιά της μονής του Αγίου Ιωάννη και αργότερα στα σπίτια του χωριού Καλοπαναγιώτης και έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τις δεκαετίες 1920-1950.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των θειούχων νερών του Καλοπαναγιώτη έχουν κατ’ επανάληψη διαπιστωθεί από επιστημονικές αναλύσεις σε χημικά εργαστήρια της Ευρώπης. Τα νερά αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο για εσωτερική χρήση (διαταραχές του πεπτικού συστήματος, των ουροποιητικών οργάνων, ατονία και αναιμία και δερματικές παθήσεις), όσο και για εξωτερική, με μπάνια (ρευματικές παθήσεις, αρτηριακή πίεση, τόνωση του νευρικού συστήματος, δερματικές παθήσεις κ.ά.).