Σε μία δύσβατη περιοχή στο Τρόοδος, κοντά στα μεταλλεία αμιάντου και αφού διασχίσει κανείς το μονοπάτι από τον κατασκηνωτικό χώρο, θα συναντήσει την λίμνη του  μεταλλείου. Η διαδρομή παρουσιάζει δυσκολίες με απότομες αλλαγές στη μορφολογία του τοπίου και απότομες ανηφοριές δίπλα από μικρές χαράδρες.

Η συγκεκριμένη λίμνη δεν φαίνεται σχεδόν ποτέ, διότι δεν είναι πάντα γεμάτη, αλλά όταν γεμίσει με νερό προσφέρει στον επισκέπτη ένα μαγευτικό θέαμα και τον ανταμείβει με απίστευτα τοπία παρθένου δάσους.

Το μεγαλύτερο μεταλλείο αμιάντου στην Ευρώπη και ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως φιλοξενούνταν στο χωριό Αμίαντος. Οι επιφανειακές εμφανίσεις αμιάντου προκάλεσαν το ενδιαφέρον από τα αρχαία ακόμη χρόνια, όπου ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή σεντονιών αποτέφρωσης των νεκρών, υποδημάτων και θρυαλλίδων για τις λυχνίες, προστατευτικά καλύμματα των εστιών των ναών και των κατοίκων. Ακόμα ο αμίαντος ήταν γνωστός και ως βαμβακόπετρα. Στα νεότερα χρόνια, η παραγωγή αμιάντου σε οργανωμένη κλίμακα ξεκίνησε το 1904. Από τότε μέχρι και το κλείσιμο του μεταλλείου το 1988 υπολογίζεται ότι παρήχθησαν ένα εκατομμύριο τόνοι ινών αμιάντου και εξορύχθηκαν 130 εκατομμύρια τόνοι πετρώματος.