Παλαιές ελιές Ναού Παναγίας Χρυσοκουρδαλιώτισσας
Δίπλα στη δυτική θύρα του καθολικού του Μοναστηριού της Παναγίας Χρυσοκουρδαλιώτισσας βρίσκονται δυο παμπάλαιες ελιές φυτεμένες, πιθανώς το 16ο αιώνα, οπότε κτίστηκε ο ναός.
Η Αγριελιά είναι θάμνος μακρόβιος, στην ουσία αθάνατος. Έχει πολλά κλαδιά, στρεβλά που όταν ξεραθούν δημιουργούνται παραβλαστήματα από το υπόγειο τμήμα του βλαστού και το δένδρο συνεχίζει τη ζωή του. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, βραχύμισχα, ωοειδή, με σκουροπράσινο χρώμα από πάνω και αργυρόλευκο από κάτω. Το αργυρό χρώμα στο κάτω μέρος του φύλλου της ελιάς οφείλεται στο μεγάλο αριθμό πολυκύτταρων λεπιοειδών τριχών που υπάρχουν στην κάτω επιδερμίδα. Οι καρποί της είναι μικρές μαύρες δρύπες που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας λάδι. Είναι το ονομαστό αγριόλαδο, που χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική ως φάρμακο, σε δερματικές και άλλες παθήσεις.
Η ιστορία της Ελιάς είναι τόσο παλιά όσο και η ιστορία των οργανωμένων ανθρώπινων κοινωνιών. Υπάρχουν αναρίθμητες γραπτές πηγές, παραδόσεις, μύθοι, στοιχεία ανασκαφών κ.ά. που αποδεικνύουν τη σχέση της Ελιάς με την ιστορία του ανθρώπου πάνω στη Γη. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την ελιά σύμβολο δόξας και νίκης, γι΄ αυτό άλλωστε το λόγο έστεφαν τους Ολυμπιονίκες με στεφάνι (κότινο) από άγρια ελιά που την ονόμαζαν καλλιστέφανο.
Τοποθεσία
Μνημεία της φύσης
Αιωνόβιες Δρύες και Κυπαρίσσι
Τα αιωνόβια δέντρα ή δέντρα γίγαντες είναι τα μακρόβια και μεγάλων διαστάσεων φυτικά είδη του πλανήτη. Μερικά από τα δέντρα αυτά στέκουν αγέρωχα παρά τα χρόνια που τα βαραίνουν, ακατανίκητα στη σκληρή δοκιμασία των καιρικών συνθηκών και του χρόνου. Γλί
Αρχαιά ελιά «Τρεις Αδελφές»
Στον προαύλιο χώρο του ξυλόστεγου παρεκκλησίου του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, το οποίο είναι βαμμένο σε μεταβυζαντινό στυλ των αρχών του 16ου αιώνα, ο επισκέπτης θα αντικρίσει ένα σύμπλεγμα από τρεις αρχαίες ελιές, γνωστές και ως οι «Τρεις Αδελφές». Στην πραγμ
Δρυς Πλατείας Γαλάτας
Μία από τις πιο μαγευτικές στιγμές στη Γαλάτα μπορεί ο επισκέπτης να την απολαύσει στην πλατεία του χωριού. Εκεί η αρχαία δρυς θα χαρίσει τη σκιά και τη δροσιά της, δίπλα από τον Καργώτη (Κλάριο) ποταμό, χαρίζοντας του στιγμές ξεγνοιασιάς. Η συγκεκριμέ
Μούττη του Θκιά
Κορυφή πάνω από την παράκτια πεδιάδα των Σόλων, δίπλα στο σημερινό χωριό Άγιος Θεόδωρος. Στην περιοχή των Σόλων λατρευόταν ο Ζευς, ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Μάλιστα σε μια βουνοκορφή, που δεσπόζει της παράκτιας πεδιάδας των Σόλων, θρονιαζότα
Ο δρυς των Ανεμουρκών
Ο πανέμορφος «Δρυς των Ανεμουρκών» βρίσκεται στην ομώνυμη τοποθεσία στην κοιλάδα του ποταμού Ατσά. Πρόκειται για έναν πανύψηλο και πολύ χοντρό δρυ που στέκει αγέρωχος στη δυτική όχθη του ποταμού Ατσά. Ο δρυς αυτός άντεξε κακόβουλες φωτιές και κεραυνούς
Ο Πεύκος του Λαυρέντου – Παναγίας Ποδίθου
Ένας ψηλός πεύκος «ορθώνεται» στο μέσο άγριας βλάστησης, λίγα μόλις μέτρα μακριά από την εκκλησία της Παναγίας της Ποδίθου και σε κοντινή απόσταση από το ξυλόστεγο παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Πρόκειται για ήμερο πεύκο (Pinus pinea) με καταμετρημέ