Με την ανατολή του 16ου αιώνα, μόλις το 1502, η τοιχογράφηση, έστω και ημιτελής, της εκκλησίας της Παναγίας της Ποδίθου στην Γαλάτα, με τοιχογραφίες ιταλοβυζαντινής τεχνοτροπίας, θεωρείται σταθμός στην εξέλιξη της ζωγραφικής στην Κύπρο. Τα κύρια χαρακτηριστικά της είναι τα έντονα χρώματα και η απόδοση της τρίτης διάστασης.

Ένα από τα σημαντικότερα τμήματα μιας εκκλησίας είναι το Ιερό Βήμα. Οι τοιχογραφίες στο τεταρτοσφαίριο της αψίδας, ένα από τα κεντρικότερα σημεία του ναού παρουσιάζουν την επιβλητική παράσταση της Παναγίας να κάθεται σε ξύλινο υποπόδιο, με τον Χριστό να βρίσκεται ακριβώς μπροστά από το σώμα της. Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ προσκυνούν ευλαβικά προς την Βρεφοκρατούσα, κρατώντας χρυσά κηροπήγια, θυμιατήρια, καθώς και αναμμένες λαμπάδες.

Στο άνω μέρος του ημικυλίνδρου της αψίδας, παριστάνεται η Μετάληψη των Αποστόλων. Ο Χριστός παριστάνεται δυο φορές ακολουθούμενος από έναν άγγελο.

Στο αέτωμα του ανατολικού τοίχου του ιερού εικονίζεται ψηλά το Άγιο Μανδήλιο. Κάτω από αυτό στα αριστερά έχει απεικονισθεί ο Μωυσής στο όρος Σινά να παραλαμβάνει από τα χέρια του Θεού τις πλάκες του Νόμου και στα δεξιά να λύνει τα σανδάλια του μπροστά στο όραμα της Θεοτόκου ως φλεγόμενης Βάτου.

Οι περισσότερες παραστάσεις που υπάρχουν στον ανατολικό τοίχο του ιερού έχουν ως θέμα την Παναγία, με σκηνές από την αρχή του κύκλου της παιδικής της ηλικίας.

Ο κυρίως ναός παραμένει ακόσμητος, εκτός από το αέτωμα του δυτικού τοίχου. Σε αυτό το ψηλό σημείο έχει αποδοθεί μια πολυπρόσωπη σύνθεση της Σταύρωσης. Η αφηγηματικότητα της συγκεκριμένης τοιχογραφίας δείχνει έντονη την επιρροή από την ιταλική τέχνη.