Υδροηλεκτρικός σταθμός
Ο υδροηλεκτρικός σταθμός της Κακοπετριάς λειτούργησε για πρώτη φορά το 1926 από τον Χριστόφορο Βασιλείου και είχε ως πηγή ενέργειας το νερό. Οφείλει τη δημιουργία του στο όραμα και την πρωτοβουλία του Κακοπετρίτη Χρίστου Βασιλείου.
Σταδιακά, η χρησιμοποίηση πετρελαιομηχανών για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος επεκτάθηκε στο χωριό, γ’ αυτό για ένα χρονικό διάστημα λειτουργούσαν παράλληλα με τον υδροηλεκτρικό σταθμό. Τους θερινούς μήνες, που η ροή του νερού προς το υδροηλεκτρικό σταθμό ήταν μειωμένη, έθεταν σε λειτουργία τις πετρελαιομηχανές, ενώ κατά τους χειμερινούς μήνες παραγόταν ρεύμα από τον υδροηλεκτρικό σταθμό.
Η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με πηγή ενέργειας το νερό αποτελεί μοναδικό φαινόμενο για την ιστορία του ηλεκτρισμού στο νησί. Στις μέρες μας, ο αρμόδιος φορέας για ηλεκτροδότηση, η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, σε συνεργασία με το ΚοινοτικόΣυμβούλιο της Κακοπετριάς, προσπαθούν να διασώσουν τον υδροηλεκτρικό σταθμό της περιοχής. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας επανατοποθετούνται διάφορα μηχανικά μέρη του σταθμού, με τελικό στόχο την πλήρη αποκατάστασή του, αλλά και την λειτουργία του ως μουσείο.
Τοποθεσία
Μνημεία
Κατασκευή κρησφύγετων της ΕΟΚΑ
Τα Λημέρια της ΕΟΚΑ ήταν σύστημα τεσσάρων κρησφύγετων: το αρχηγείο, η αποθήκη, ένα μαγειρείο, και ένα παρατηρητήριο. Βρίσκονται στην κορυφογραμμή που δεσπόζει του χωριού Κούρδαλι. Εδώ έστησε για λίγο το στρατηγείο του ο αρχηγός της ΕΟΚΑ. Ο Αρχηγός Γεώρ
Κρησφύγετο Χρύσανθου Μυλωνά
Ο Χρύσανθος Μυλωνάς γεννήθηκε στο χωριό Γαλάτα το 1935. Μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. το 1955 και ενώ ακόμα φοιτούσε στην Ε΄ τάξη του Γυμνασίου Σολέας. Υπηρετούσε τον αγώνα μαζί με τον ξάδελφό του Ευαγόρα Παπαχριστοφόρου. Ήταν πολύ δραστήριος και ανέπτυσσε πρω
Κρύα Βρύση
Στο χωριό Άγιος Θεόδωρος Σολέας και στην ανατολική όχθη του ποταμού Ατσά, στη ρίζα ενός πελώριου και απότομου γκρεμού υπήρχε από τα πανάρχαια χρόνια η ιστορική Κρύα Βρύση του χωριού. Μια κρυμμένη όαση στην περιοχή, σκεπασμένη κάτω από λεύκες, καρυδιές,
Κρύα Βρύση
Η Κρύα Βρύση είναι η παλιά βρύση των Σπηλίων. Πρόκειται για ένα ντεπόζιτο που κτίστηκε το 1908 και δέχεται το νερό δυο παρακείμενων πηγών. Το νερό καταλήγει στο ντεπόζιτο μέσω πέτρινων αυλακιών. Από το ντεπόζιτο ρέει με δυο βρύσες που βρίσκονται σε δια









